بررسی اثرات گردشگری طبیعت‌محور بر توان‌افزایی زنان روستایی (منطقۀ مورد مطالعه: دشت سوسن، شهرستان ایذه)

زنان با توجه به نقشی که در خانواده ایفا می‌کنند، می‌توانند به عنوان یکی از محورهای اصلی پیشرفت و توسعه محسوب شوند. در مناطق روستایی زنان نقشی به مراتب بیشتر از مردان در اقتصاد خانوار و فعالیت‌های درون منزل بر عهده دارند و موجب رونق اقتصادی جامعه می‌شوند. تخمین بسیار مأیوس کننده تعداد زنان فعال روستایی و برآورد بسیار کم میزان مشارکت آنان در فعالیت‌های اقتصادی نشان‌دهنده نبود توجه کافی به امور زنان و نادیده‌گرفتن ارزش افزوده‌ حاصل از فعالیت‌های آنان است. لذا با توجه به اهمیت موضوع، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات گردشگری طبیعت محور بر توان‌افزایی زنان روستایی دشت سوسن از توابع شهرستان ایذه در استان خوزستان انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را زنان روستایی منطقۀ گردشگری دشت سوسن تشکیل می‌دهند که از میان آن‌ها، 6 روستای هدف گردشگری به‌عنوان روستاهای نمونه انتخاب شدند و نمونه‌ای به حجم 41 نفر از از زنانی که به‌نوعی در فعالیت‌های گردشگری مشارکت داشتند، مورد بررسی قرار گرفتند.  به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری رگرسیون چندگانه و آزمون ناپارامتری دوجمله‌ای در نرم‌افزار SPSS استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که توسعه گردشگری طبیعت‌محور به ترتیب در توان‌افزایی اقتصادی زنان روستاهای دشت سوسن با میانگین 62/3، توان‌افزایی اجتماعی با میانگین 37/3، توان‌افزایی محیط‌زیستی با میانگین 23/3 موثر بوده است. بنابراین ضمن تاکید بر توسعه گردشگری طبیعت‌محور در منطقه مورد مطالعه، ضرورت ارتقاء آموزش، مهارت‌آموزی و فراهم‌سازی دسترسی زنان روستایی دشت سوسن به منابع مالی باید در اولویت برنامه‌ریزی‌ها قرار گیرد؛ چرا که این اقدامات نه‌تنها در ایجاد انگیزه و بهبود وضعیت اقتصادی خانواده‌های روستایی کمک می‌کند، بلکه مشارکت زنان را در تصمیم‌گیری‌های محلی افزایش داده، توسعه‌ی روستایی را تسریع می‌کند و از مهاجرت روستاییان به مناطق شهری جلوگیری خواهد کرد.